Salwarowie - Jest to rasa, która wyginęła około 500 lat temu,żyjąca w czasach Wieku Pierwotnych. Jest to wymarła rasa, która według legend jako pierwsza stworzyła cywilizację i zasiedliła tereny Fayrenu. Posiadali swój własny język - Salwarski, który obecnie jest językiem wymarłym i znanym tylko najbardziej uczonym. Zajmowali skrawek północno-wschodnich gór, gdzie stworzyli miasto zwane Miastem Przeklętych.
Wynaleźli stosowane do dziś kalendarium, zwane Kalendarzem Salwarów.
Wygląd[]
prawdopodobny wygląd Salwarów
Odkrywając ich katakumby można było stwierdzić jak niegdyś mogli wyglądać. Stąd też wiadomo, że ich wygląd był dość upiorny. Prawdopodobnie za życia jak i po śmierci nosili na sobie żółte lub czarne szaty, przyozdobione szalami, które wyszywane były złotymi nićmi. Na głowach, każdy z nich przyodziewał wielki, żelazny hełm, który był różnie przyozdabiany. W ten sposób chcieli upodobnić się do swego boga. Byli bardzo wysocy, gdyż przeciętny Salwarczyk mierzył ponad 190 cm. Z pewnością były to istoty człekokształtne, lecz nie do końca można opisać, jak wyglądały ich twarze. Niektórzy wierzą, że zasłaniali swą twarz z powodu okropnej brzydoty, inni zaś twierdzą, że wyglądem przypominać mogli zwykłych ludzi... lub ich czaszki.
Historia[]
Salwarowie prawdopodobnie przybyli do Fayrenu z odległych, nieznanych nam dotąd ziem, drogą morską, zza Oceanu Szkarłatnego. Nie panowali na swych ziemiach zbyt długo, rzekomo po niecałych 100 latach ślad po nich zaginął. Salwarowie zostawili po sobie wyniosłe i piękne ruiny, ozdobione w przepiękne malowidła, które przedstawiały ich rytualne obrzędy. W niektórych świątyniach odkryto również stworzone przez nich kalendarium, które stosowane jest do dnia dzisiejszego. Niestety nie zdążyli umieścić nic na temat swojej kultury, społeczeństwa czy też samego odejścia, dlatego też powstała legenda, która głosi że w ich zniknięcie zamieszany był Ithu, ich bóg, który zamienił ich w bezcielesne upiory znane jako Plugory, do dziś nawiedzające tę krainę.
Wierzenia[]
Ich religia była politeistyczna, wierzyli w jednego i dość mrocznego boga. Ich bożkiem był Ithu - bóg śmierci, zwany pożeraczem dusz bądź panem świata umarłych, który zamieszkiwał podziemną krainę Kalgardu. Kult tego boga niósł za sobą krwawe ofiary, które Salwarowie składali każdego pierwszego dnia miesiąca. Wiara była kluczowym z fundamentów ich istnienia, ponieważ uważali, że Ithu chroni ich i daje siłę, dzięki czemu ich cywilizacja rozwinie się i będzie panować nad całym kontynentem. Jak widać na nie wiele się to zdało.
Legendy głoszą, że Ithu był stale głodny nowych ofiar, a jego apetyt rósł z miesiąca na miesiąc. W końcu zażądał od Salwarów 100 ofiar jednego dnia, aby rytualny ołtarz spłynął rzeką krwi. Zagroził, że jeśli nie spełnią obietnicy to zmieni ich w plugawe upiory, które bezgranicznie będą mu oddane. Nigdy jednak nikt nie dowiódł czy jest to prawdą.
Kultura i społeczeństwo[]
Praktycznie nie wiadomo nic na temat ich warstw społecznych czy kultury. Zmarli chowani byli w jednym miejscu, odziani w jednakowe szaty. Po wzniesionych budowlach można orzec, że mniejsze budynki pełniły rolę domostw zamieszkiwanych przez ludność z pomniejszych warstw społecznych. Jako, że religia z pewnością odgrywała istotną rolę w ich życiu - Wielkie Świątynie mogły być zarządzane i zamieszkiwane przez szamanów bądź kapłanów, którzy dzierżyli władzę.
Architektura[]
Północ to niemalże same górzyste tereny. Całe ich miasto położone było w wyrytej górskiej skale, tworząc jaskinię pełną ruin ze świątyniami oraz licznymi katakumbami, gdzie chowali zmarłych.
